Narada

Jeśli poezja jest rozliczeniem z przeszłością,
Cieszę się, że jesteśmy zgodni: to nie rześka jaskółka
Ani czujna sowa, ale pospolity nielot, kura na chudy rosół,
Jak w naszej stołówce na dole.

Zlecono nam pochylić się nad pytaniem:
Czy wiersz ma rzeczywistość
Interpretować czy tworzyć

A może tylko ją odtwarzać
Aż zostanie zupełnie bez twarzy
Jak płaski kamień na dnie rzeki.

Jeśli ustalimy, że poezja powinna się zająć
Tym co tu i teraz
Proponuję założenie
Sześciu niezależnych komisji,
Z których każda skoncentruje się
Na odrębnym aspekcie tworzenia,
Pisania oraz publikacji.

Sugerowano również,
Że powinniśmy wziąć pod uwagę scenariusz,
W którym poezja zajmie się przyszłością.
Nie ma jednak powodu do niepokoju:
Osoby te zostały już poważnie wysłane do miejsc,
Gdzie biały pokój z pewnością zapanuje nad nimi.